با دانشجوهای دکترا رقابت کردیم

برنا برازنده، پارسا حقیقت، دانیال غیاثوند، سیدرضا وزیری نژاد و شهداد خاکپور اعضای تیم ATF  هستند. در ادامه صحبتهای پارسا حقیقت و دانیال غیاثوند را می خوانید.

پارسا حقیقت دانش آموز دبیرستان دوره اول علامه طباطبایی –  واحد فرمانیه است و سال تحصیلی بعد را در واحد «ادونس» درس می خواند. او ابتدا خاطره کد زدن های شبانه را تعریف می کند: « وقتی در روز اول مسابقات ایران اوپن رتبه خوبی به دست نیاوردیم، زنگ خطر برایمان به صدا درآمد. روزهای بعد را تا پاسی از شب بیدار بودیم و کد می زدیم. اگر این کار را نمی کردیم به احتمال زیاد در همان دورهای اول حذف می شدیم. اما با تلاش همه بچه ها و شب بیداری ها توانستیم در نهایت دوم شویم.»

گرفتن سهمیه در ایران مشکل است

تیم های ایرانی در مسابقات جهانی صاحب رتبه و مقام هستند. سهمیه کسب کردن به عنوان یکی از تیم های ایرانی کار بسیار سختی است، چرا که چندین تیم قدرتمند در ایران هستند که سابقه بیشتری از تیم های علامه طباطبایی دارند. پارسا از قدرت تیم های ایرانی در مسابقات جهانی ربوکاپ می گوید: «ایران به عنوان یک کشور قوی و صاحب مقام در مسابقات رباتیک مطرح است، به طوری که سهمیه ایران در این مسابقات ۵ تیم و برابر با سهمیه قاره اروپا است.»

او ادامه می دهد: « نفر اول مسابقات ایران اوپن که از ترکیه بود به ما گفت در واقع برندگان اصلی شما هستید، چون من دانشجوی دکترا هستم اما شما هنوز سیکل هم نگرفتید.»

پارسا حقیقت از نحوه تدارک و آماده سازی تیم راضی است و جو اردوی آماده سازی را صمیمی و دوستانه توصیف می کند. او می افزاید: «اگر در یک هفته باقیمانده مانند شبهای مسابقه ایران اوپن ۲۰۱۷ کار کنیم شاید حتی بتوانیم قهرمان جهان هم بشویم.»

خوابی که به حقیقت پیوست

پارسا یک خاطره شنیدنی تعریف می کند: « قبل از شرکت در مسابقات ایران اوپن تصورمان از تیم های ایرانی با سابقه یک تیم غیر قابل شکست بود. من قبل مسابقات خواب دیدم که ما تیم دانشگاه قزوین را حذف کردیم. وقتی این را به دوستانم گفتم آنها به من خندیدند، اما در مسابقات این اتفاق افتاد و ما پرافتخارترین تیم آسیا را در مسابقه بسیار نزدیک شکست دادیم و بالاتر از آنها ایستادیم.»

شعار پارسا این است: «به ژاپن می روم تا پدر و مادرم را خوشحال کنم.»

ژاپن، سکوی پرتاب من است

دانیال غیاثوند دانش آموز دبیرستان دوره اول علامه طباطبایی – واحد میرداماد، دیگر عضو تیم ATF است. او می گوید: «استرس ندارم چون مسابقات جهانی هم مانند ایران اوپن است و ما با شرکت در رقابتهای ایران اوپن به نوعی با جو یک مسابقه بین المللی آشنا شدیم.»

دانیال حضور در این مسابقات را یک سکوی پرتاب برای موفقیت های بعدی می داند و ادامه می دهد: «حضور در مسابقات جهانی برایم در آینده مزایای زیادی خواهد داشت به همین علت در تابستان از تفریح و سفر کم می کنم تا در این کلاس ها شرکت کنم و به مسابقات جهانی بروم.»

شرایط برای همه تیم ها یکسان شد

دانیال از قانون جدید رشته شبیه ساز امداد و نجات می گوید: «امسال یک برنامه بیس جدید به نام ADF برای تیم ها در نظر گرفته شده است. این باعث شده که برنامه های قبلی تیم های با سابقه دیگر به کارشان نیاید و همه تیم ها مجبور شوند از اول برنامه خود را بنویسند. تعدادی از تیم هایی که حتی سابقه قهرمانی در مسابقات جهانی را داشتند به همین علت در این رشته شرکت نکردند.»

او قصد دارد در آینده رباتی بسازد که کد بزند و به این ترتیب کار خودش را راحت کند!

این هم شعار دانیال: «به ژاپن می روم تا برای مدرسه افتخار کسب کنم و به اهداف بلند مدتم برسم.»

این خبر ادامه دارد.