علامه‌ای‌ها و ربات‌هایشان آماده مسابقات آسیایی می شوند
سال تحصیلی ۹۸-۹۷ برای دانش پژوهان علامه ای با سال های دیگر تفاوت های زیادی دارد. مسابقات آسیایی که ایران میزبانی آن را به عهده دارد در آذر ماه سال ۹۷ برگزار می شود و این یعنی مراحل آماده سازی ربات ها باید چند ماه زودتر از همیشه آغاز شود. دانش آموزانی که در رشته رباتیک حضور دارند عادت داشتند که هر سال از آذر ماه برای مسابقات اسفند و فروردین سال بعد آماده شوند اما امسال از تابستان جعبه ابزارها و لپ تاپ ها را باز کرده اند و دست به کار ساخت و برنامه نویسی ربات شده اند. اردوی آماده سازی تیم های رباتیک برای شرکت در دومین دوره مسابقات آسیایی جزیره کیش از اواخر مرداد آغاز شد و تا ۳۱ شهریور که آخرین مهلت ارسال مدارک به دبیرخانه مسابقات بود، ادامه پیدا کرد. تیم های رباتیک مدارس علامه طباطبایی با انگیزه تر از هر سال پیچ ها را سفت می کنند، مدارها را سر جای خود نصب می کنند و کد می زنند چرا که اهمیت مسابقات آسیایی و امتیاز میزبانی ایران را درک کرده اند. در آخرین روزهای شهریور به اردوی آماده سازی تیم های واحد آبشناسان سر زدیم و با چند نفر از اعضای تیم های رباتیک در مورد مسابقات پیش رو و تجربه مسابقات پیشین هم کلام شدیم. در این اردو ۴ تیم حضور دارند که در لیگ های امدادگر line و maze در بخش پیشرفته مسابقات شرکت خواهند کرد. دو نفر از واحد گلستان، دو نفر از دبیرستان دوره اول علامه طباطبایی – واحد پاسداران و یک نفر از دبیرستان دوره دوم علامه طباطبایی – واحد پاسداران به همراه ۱۱ نفر از واحد آبشناسان ۱۶ نفری هستند که در ۴ تیم ۴ نفره تقسیم شده اند و برای کسب افتخارهای بیشتر تلاش می کنند.
ژاپن رفته های با انگیزه
«علی نیازی» و «علی ترکمن» دانش آموزان پایه نهم واحد آبشناسان دو نفر از اعضای تیم امدادگر maze هستند. علی نیازی از سال گذشته به این تیم اضافه شده اما علی ترکمن عضو با سابقه این تیم است. او می گوید: «من در مسابقات ایران اپن فروردین در همین لیگ شرکت کردم. در ربوکاپ ژاپن اما در تیم لاین بودم. فرق بین لیگ لاین و میز این است که در لیگ لاین ربات یک مسیر مشخص دارد که آن را دنبال می کند اما در لیگ مِیز ربات باید مسیرش را خودش مشخص کند.»
نیازی در مورد ربات امدادگر توضیح می دهد: «این ربات برای کمک رسانی در زلزله و سیل و توفان که دیوارها خراب شوند و راه نفوذ نباشد به کمک می آید. ما برای این که انسانها را پیدا کنیم سنسورهای گرما روی ربات نصب می کنیم و با توجه به آن ربات آنها را پیدا می کند و بسته های امدادی برای آنها می فرستند. بسته های امداد یک مکعب کوچک است.» علی ترکمن حرف او را تکمیل می کند و می گوید: «ربات امدادگر لاین مصدوم ها را جمع می کند. این مصدوم ها در مسابقات توپ هستند که ربات هر چه بیشتر آنها را جمع کند امتیاز بیشتری می گیرد.»
ترکمن ادامه می دهد: «از ۲۲ مرداد در اردوی آماده سازی هستیم. بعضی هفته ها که باید مدارک و مستندات را ارائه می کردیم هر روز هفته آمدیم و روی رباتمان کار کردیم. بعضی هفته ها هم روزهای کمتری درگیر کلاس های پژوهش بودیم.»
«امید قشلاقیان» از پایه نهم واحد آبشناسان و «رایکا ذوالفقاری» دانش آموز پایه هفتم واحد پاسداران دیگر اعضای تیم هستند. از بین این چهار نفر دو نفر تجربه حضور در مسابقات ربوکاپ ژاپن را دارند، علی ترکمن و امید قشلاقیان. ترکمن در مورد مسابقات ژاپن می گوید: «حضور در ژاپن تجربه بسیار خوبی بود. ما آنجا تفریح کمی داشتیم و فقط کار می کردیم. بعد از سفر ژاپن همه ما انگیزه زیادی پیدا کردیم.»
کوهی از تجربه در تیم امدادگر maze
دو نفر از اعضای تیم امدادگر maze در بخش پیشرفته از اردوی آماده سازی می گویند. «ایلیا جهانبانی» دانش آموز پایه نهم واحد آبشناسان یکی از آنهاست. او می گوید: «ربات امدادگر maze کارش این است که مصدوم ها را تشخیص بدهد. باید به مصدوم های حرارتی (آدمهای زنده) بسته های امدادی برساند. در زمین مسابقه کاشی های سیاهی است که به منزله چاله است و ربات نباید از روی آنها رد شود.»
او ادامه می دهد: «کاشی نقره ای مکان شروع است و وقتی که ربات کارش تمام شد باید به آن برگردد. این ربات جای مصدومان زنده و مرده را هم اعلام می کند.»
«از اوایل تابستان داریم روی ربات کار می کنیم.» ایلیا این جمله را می گوید و می افزاید: «چون بازیهای آسیایی نزدیک است و ما باید مدارک را می فرستادیم، آماده سازی را در این زمان آغاز کردیم. فشار کار را در تابستان گذاشتیم که در سال تحصیلی مشکلی نداشته باشیم.»
«عرفان ریاضتی» دانش آموز پایه یازدهم واحد پاسداران است. او چهارسال به طور مستمر در مسابقات رباتیک حضور داشته و دو بار هم به مسابقات بین المللی اعزام شده است. او به ربات امسال خوش بین است. «سال های گذشته ربات را از اول می ساختیم اما امسال همان قبلی را بهبود دادیم. ربات سال پیش خیلی بهتر از ربات دو سال قبل بود. رباتی که الان داریم بهبود یافته همان ربات سال پیش است.»
عرفان ریاضتی از ژاپن با دست پر برگشته است. او در مورد اعزام به ژاپن می گوید: «وارد مسابقاتی شدیم که بیش از ۳۰ تیم حضور داشتند. چون خارج از کشور قیمت قطعات گران است آنها با قطعات آموزشی و لگو ربات ساخته بودند و کمتر تیمی مثل تیم های ایرانی برد الکترونیکی یا قطعات مکانیک طراحی کرده بودند. این برتری ما نسبت به آنها بود. اما در بعد فنی رباتهای مختلف را دیدیم و از تیم های قوی ایده گرفتیم.»
«مانی توفیق» دانش آموز پایه نهم واحد آبشناسان و «سید امیررضا موسوی» دانش آموز پایه هشتم دبیرستان دوره اول واحد پاسداران از دیگر اعضای این تیم هستند.
ادامه این گزارش به زودی در سایت علامه ای ها بارگذاری می شود.
اخبار پیشنهادی
سامانه مورد نظر خود را انتخاب کنید
