مربی رباتیک واحد آبشناسان: «به این بچه ها امیدوارم»

«محمد رفیعی» یکی از چهره های شناخته شده در بین مربیان رشته رباتیک است و تیم های او همیشه بهترین نتیجه ها را در مسابقات داخلی و بین المللی کسب کرده اند. او یکی از مربیان اعزامی به مسابقات ربوکاپ ۲۰۱۷ ژاپن بود و چند سالی هست که تیم های علامه طباطبایی را در مسابقات ایران اپن، فیراکاپ و دیگر رقابتها هدایت می کند. امسال زیر نظر این مربی در واحد آبشناسان ۴ تیم  برای شرکت در مسابقات رباتیک آسیا و اقیانوسیه ۲۰۱۸ در کیش آماده می شوند. تیم ها برای شرکت در این مسابقات که در آذر ماه برگزار می شود اردوی آماده سازی را از مرداد ماه شروع کرده اند. در محل برگزاری اردو در کارگاه پژوهش واحد آبشناسان با این معلم خوش نام گفت و گو کردیم.

آقای رفیعی، مسابقات رباتیک آسیا و اقیانوسیه ۲۰۱۸ نام جدیدی در بین رقابتهای رباتیک است. این مسابقات از کی در تقویم بین المللی قرار گرفته است؟

مسابقات رباتیک آسیا و اقیانوسیه ۲۰۱۸ امسال برای دومین بار برگزار می شود. اولین دوره در تایلند برگزار شد و ایران در جزیره کیش میزبان دومین دوره این مسابقات است. امسال مسابقات آسیایی و ایران اپن ادغام شده و سهمیه های جهانی در این مسابقات به تیم ها داده می شود. مسابقات آسیایی در گرایش دانش آموزی در لیگ های فوتبالیست سنگین و سبک وزن و امدادگر maze و line و امداد فضای مشترک در بخش های مقدماتی و پیشرفته برگزار می شود. رقیبان قدری در این رقابت بزرگ حضور دارند. قهرمان جهان در لیگ امدادگر لاین یکی از تیم های ایرانی است که تیم ما در مسابقات ایران اپن ۲۰۱۸ با اختلاف کمی نسبت یه این تیم دوم شد. در واقع ما برای کسب سهمیه باید قهرمان جهان را شکست دهیم.

واحد آبشناسان با چه تیم هایی در این مسابقات شرکت می کند؟

ما چهار تیم داریم. دو تیم در بخش امدادگر maze و دو تیم در بخش امدادگر line. در مسابقات ایران اپن ۲۰۱۸ در لیگ مِیز با بدشانسی چهارم و پنجم شدیم و در لیگ لاین مقام دوم را به دست آوردیم. امیدواریم که امسال هر چهار تیم نتیجه بهتری بگیرند و سهمیه مسابقات ربوکاپ استرالیا را به دست آوردند. مسابقات استرالیا در تابستان سال ۹۸ برگزار می شود.

اردوی آماده سازی تابستان چطور برگزار شد؟ وضعیت تیم ها چگونه است؟

تعداد زیادی از اعضای تیم ها با تجربه هستند و سه نفر جدید هم به این تیم ها جدید اضافه شده اند. اکثر بچه ها رزومه دار هستند و میدان مسابقات متعددی را تجربه کرده اند. باید بگویم بهشان امیدوار هستم. قبلا خود را نشان داده اند و رتبه های خوبی کسب کرده اند. کاری که ما در این اردو انجام داده ایم این بود که ربات های سال قبل را ارتقا دادیم و عیب و ایرادهای احتمالی را گرفتیم و عملکرد ربات ها را بهتر کردیم. سیاست ما قبلا این بود که هر سال ربات جدید بسازیم اما دو سال است که تغییر رویه داده ایم و ربات قبلی را ارتقا می دهیم. در کنار این کارها آموزش های الکترونیک و مکانیک و برنامه نویسی طبق روال قبل انجام شد.

ما الان در مرحله ساخت و تکمیل فیزیکی ربات ها هستیم و تقریبا ۴۰ درصد پیشرفت داشتیم. ربات ها در دو بخش مکانیک و الکترونیک کاملا ساخته شده اند. عمده کار ما در برنامه نویسی ربات است که ممکن است در بخش های مکانیک و الکترونیک تاثیر بگذارد و مجبور به اعمال تغییر شویم.  آماده سازی را نسبت به مدارس دیگر زودتر شروع کردیم و تا آخر شهریور فیلم و مستندات ربات را برای دبیرخانه مسابقات فرستادیم. داورها پس از بررسی اگر سوالی داشته باشند از طریق تماس ویدیویی از اعضای تیم می پرسند.

تجربه مسابقات بین المللی مثل ژاپن چه تاثیری در عملکرد بچه ها داشته است؟

برای من به عنوان مربی، هر کلاس و مسابقه ای که می روم تجربه جدیدی است. این تجربه برای دانش آموزان چندین برابر است. کاپیتان های هر چهار تیم از بین دانش آموزان با تجربه حضور در مسابقات بین المللی در خارج از کشور از جمله ژاپن و آلمان هستند. وقتی به ژاپن اعزام شدند و فضای مسابقات در بالاترین سطح را دیدند، هم ترسشان ریخت و هم انگیزه شان بیشتر شد. در ضمن ایده های خوبی از مسابقات گرفتند و جدی تر شدند. وقتی از مسابقات برگشتند دیدند که همه مدیران مدارس علامه طباطبایی در فرودگاه به استقبالشان آمده اند. این برای دانش آموزان دلگرم کننده بود و متوجه شدند که کارشان جدی است و مجتمع روی آنها حساب باز کرده است. برای همین بسیار تلاش می کنند که دوباره سهمیه را بگیرند و به مسابقات ربوکاپ اعزام شوند. ما باور داریم که این اتفاق می افتد.