سفری پر از معنویت و سیاحت

اولین اردوی برون شهری واحد فرمانیه، برای پایه هشتم از راه رسید. سفر ۴ روزه به مشهد مقدس. این اولین بار نیست که هشتمی های واحد فرمانیه دور از خانواده به سفر می روند. آنها سال گذشته به اردوی اصفهان رفتند. بیشتر از یک ساعت تا حرکت قطار باقی مانده و دانش آموزان و اولیاء در سالن انتظار جمع شده اند.

مادر نوید، که به همراه چند نفر دیگر از اولیا مشغول صحبت است، در جواب سوال من در مورد اردوی سال گذشته می گوید: «نوید پارسال از اردوی اصفهان تعریف زیادی کرد و اصرار داشت که حتما در اردوی مشهد هم شرکت کند. در اصفهان آنقدر بهشان خوش گذشت که متوجه گذر روزها نبودند. ما هم متوجه نبودشان در خانه نشدیم چون در گروه اطلاع رسانی هر لحظه از حالشان خبر داشتیم.»

یکی دیگر از مادرها می گوید: «امسال هم صبح با بچه ها بیدار می شویم، زیارت می کنیم و آرامگاه فردوسی را می بینیم. از زمانی که در خانه هستند بیشتر آنها را می بینیم!»

نوید در گوشه ای از سالن مشغول خوش و بش با همکلاسیهایش است. پدرش می گوید: «من معتقدم این سفرها برای بچه ها در این سن لازم است. مدتی دور بودن از خانواده هم باعث می شود که نسبت به انجام کارهای خودشان حساس تر شوند و هم متوجه شوند که پدر و مادر چه کارهایی برایشان انجام می دهند که حتی به فکرشان هم نمی رسد.»

بخشی از سالن انتظار را علامه ای ها پر کرده اند. با گروهی از بچه ها صحبت کردم و متوجه شدم در یک کوپه هستند. علی با یک نایلون پر از تنقلات می گوید: «سفر با قطار یکی از بهترین بخش های سفر برای من است. در کوپه ساعتها با دوستانم حرف می زنیم و هر چه خوراکی آورده ایم می خوریم.» به آنها می گویم که خبرنگار سایت علامه هستم. از من می خواهند از آنها عکس بگیرم و در سایت بگذارم.

هادی فلاح سرپرست اردوی مشهد پایه هشتم، سالها سابقه اردوهای برون شهری را دارد. او می گوید: «برگزاری این قبیل اردو رفتارهای اجتماعی را به دانش آموزان می آموزد تا بتوانند در جامعه از آنها استفاده کنند. بهترین سفرها به همراه خانواده از لحاظ کسب تجربه برای دانش آموزان قابل مقایسه با سفرهای جمعی نیست. در کنار خانواده نبودن باعث می شود قدر خانواده را بیشتر بدانند.» او پس از گفتن این سخنان از بچه ها می خواهد که به سمت گیت ورودی حرکت کنند.

زمان گذر از گیت و سوار شدن به قطار رسیده است. اول والدین دور هم جمع می شوند و زیر قرآن بزرگی که در سالن انتظار نصب شده است، عکس می گیرند. بعد بچه ها با چمدانهایشان در قاب دوربین عکاس جای می گیرند. لحظه خداحافظی فرا رسیده و خنده در بعضی چهره ها جای خود را به بغض داده است. پدرها و مادرها فرزندشان را در آغوش می گیرند و خداحافظی می کنند. بچه ها در یک صف از گیت رد می شوند و آن طرف دیوار شیشه ای جمع می شوند. پدرها و مادرها از طرف دیگر دیوار برای آنها دست تکان می دهند و فیلم و عکس می گیرند. آنها می ایستند و تا جایی که کاروان اردوی علامه ای ها از دید خارج می شوند، آنها را نگاه می کنند.

آنها می دانند که در چهار روز آینده می توانند از طریق کانال اطلاع رسانی تجربه های جدید را با فرزندشان تجربه کنند. تجربه هایی که در کنار لذت بخش بودن، برای آینده آنها مفید هستند. بهترین سوغاتی هشتمی ها از این سفر، کوله باری از معنویت و تجربه زندگی مستقل است.