خالقان ربات های امدادگر

* با  قهرمان «ایران اپن ۲۰۱۷» آشنا شوید

مسابقات ایران اپن یازده سال است در تهران برگزار می شود. علامه ای ها هر سال در این مسابقات شرکت می کنند و با دست پر مسابقات را ترک می کنند. دانش آموزان واحد آبشناسان امسال هم مانند سال های قبل جزو بهترین ها بودند. با اعضای تیم «ربات امدادگر ابتدایی الف» که موفق به کسب رتبه اول شدند گفت و گو کردیم.

کاپیتان با تجربه

«پارسیا معرفت» با سابقه حضور در مسابقات، یک سال از دیگر اعضا بزرگتر است. او درباره مسابقات «ایران اپن» می گوید: «این رقابت ها یکی از مسابقات شناخته شده در سطح بین المللی است که از کشورهای مختلف برای شرکت در آن به ایران سفر می کنند. در برخی رشته های این مسابقه به قهرمان سهمیه حضور در مسابقات جهانی تعلق می گیرد. این مسابقات سطح بسیار بالایی دارد و از دیگر رقابت ها، سخت تر و پیچیده تر است.» تیم رباتیک واحد آبشناسان، فروردین امسال در رشته ربات نجات دهنده سطح مقدماتی در مسابقات «ایران اوپن» شرکت کرد: «متاسفانه مسابقات جهانی در رشته ای که ما شرکت کرده ایم برگزار نمی شود. برای همین با وجود این که اول شدیم نمی توانیم به مسابقات جهانی ژاپن برویم.» پارسیا از کارگاه مجهزی که در واحد آبشناسان برای آموزش رشته رباتیک آماده شده است تعریف می کند و می گوید: «حتی از دیگر واحد ها برای تمرین و آماده سازی رباتهایشان به واحد آبشناسان می آیند.»

ربات امدادگر چیست؟

«پارسا پیاده» عضو دیگر تیم رباتیک واحد آبشناسان درباره نحوه آماده شدنش برای شرکت در مسابقات رباتیک «ایران اپن» می گوید: «ما از مهر ماه شروع به ساختن ربات کردیم. چون اولین سالی است که در این مسابقات شرکت می کنم فضای نو و جالبی را تجربه کردم و همه چیز برایم تازگی داشت. مسابقات مرتب و منظم برگزار شد و تیم های رقیب هم از نظر کیفیت و کمیت در سطح بالایی بودند.»

«علی ترکمن»، عضو دیگر تیم هم اضافه می کند:«ما در کنار درس خواندن ربات را می ساختیم و به درسمان لطمه ای وارد نشد. مربی ما خیلی خوب بود و ما را راهنمایی می کرد. این تجربه باعث شد که من علاقه مند شوم تا در این رشته ادامه تحصیل بدهم.» علی درباره نحوه کار ربات های امدادگرادامه می دهد: « ربات امدادگر خط سیاه یا همان لاین را تعقیب می کند و باید از دست اندازها و از موانعی که سر راهش استبدون برخورد بگذرد. در ادامه باید وارد اتاق قرمز (red room) شود و به وسیله بازوی خود توپ ها را جمع کند.»

۵ روز رقابت نفسگیر

«ایلیا قاهری» حافظه خیلی خوبی دارد و توضیح کاملی از حال و هوای مسابقات با ریزترین جزییات ارائه می دهد: «روز ۱۴ فروردین به مسابقات رفتیم. آن روز برای تمرین و تنظیم ربات با پیست مسابقه بود. روز دوم بخش مقدماتی شروع شد که در دو بخش برگزار شد و بهترین امتیاز هر تیم ثبت شد. در بخش اول مقدماتی سوم شدیم اما برای بخش دوم مقدماتی برنامه رباتمان به مشکل خورد و همان سوم باقی ماندیم. البته امتیازهای مقدماتی در رتبه بندی کلی تاثیری نداشت. روز سوم مسابقه نیمه نهایی برگزار شد که آن هم دو بخش داشت. ما در هر دو بخش نیمه نهایی بالاترین امتیاز را گرفتیم و اول شدیم. هر روز که به فینال نزدیک می شدیم، مسابقات سخت تر و پیچیده تر می شد. در روز چهارم مصاحبه فنی و چالش تکنیکی برگزار شد که در مصاحبه فنی اول و در چالش تکنیکی سوم شدیم.»

«ایلیا»خاطره خوش روز آخر مسابقه و کسب مقام قهرمانی را اینگونه تعریف می کند: «روز آخر فینال برگزار شد و بیشترین تاثیر را در قهرمانی داشت. خوشبختانه در آن روز بهترین نتیجه را گرفتیم و در کل توانستیم مقام اول را کسب کنیم.»

پنجشنبه ها هم می آمدیم مدرسه

«امید قشلاقیان»، از اعضای دیگر تیم رباتیک آبشناسان، با وجود سن کم بسیار خوش صحبت است: «ما از اول سال تحصیلی، کلاس‌هایی را که پنجشنبه‌ها برگزار می شد آمدیم و رباتمان را ساختیم. در همین زمان چند مقاله و گزارش کار تهیه کردیم و به مسئولان «ایران اپن» فرستادیم و تایید شدیم. مسابقات خیلی خوبی بود و ما توانستیم مقام اول را کسب کنیم. ربات نجات دهنده دو بخش مقدماتی و پیشرفته دارد که پایه های هفتم و هشتم می توانستند در بخش مقدماتی شرکت کنند و بخش پیشرفته برای سال های بالاتر است.»

او در مورد نحوه انتخاب اعضای تیم می گوید: «وقتی وارد مدرسه شدیم از ما آزمون کتبی گرفتند و ده نفر انتخاب شدند. سپس به دو گروه پنج نفری تقسیم شدیم و در دو رشته فعالیت کردیم. من به خاطر علاقه ای که به رشته مکانیک دارم وارد رباتیک شدم و می خواهم در این زمینه ادامه تحصیل بدهم.»

هر پنج نفر قاطعانه می گویند که می خواهند سال آینده هم در رقابت‌ها شرکت کنند و از مقام خود دفاع کنند. آنها عزم خود را جزم کرده اند که در مقطع دبیرستان دوره دوم هم رشته رباتیک را ادامه دهند، به مسابقات جهانی اعزام شوند و افتخار آفرینی کنند.