ربات های فوتبالیست علامه ای ها در مسابقات آسیایی
سال تحصیلی ۹۸-۹۷ برای دانش پژوهان علامه ای با سال های دیگر تفاوت های زیادی دارد. مسابقات آسیایی که ایران میزبانی آن را به عهده دارد در آذر ماه سال ۹۷ برگزار می شود و این یعنی مراحل آماده سازی ربات ها باید چند ماه زودتر از همیشه آغاز شود. دانش آموزانی که در رشته رباتیک حضور دارند عادت داشتند که هر سال از آذر ماه برای مسابقات اسفند و فروردین سال بعد آماده شوند اما امسال از تابستان جعبه ابزارها و لپ تاپ ها را باز کرده اند و دست به کار ساخت و برنامه نویسی ربات شده اند. اردوی آماده سازی تیم های رباتیک برای شرکت در دومین دوره مسابقات آسیایی جزیره کیش از اواخر تیر آغاز شد و تا ۳۱ شهریور که آخرین مهلت ارسال مدارک به دبیرخانه مسابقات بود، ادامه پیدا کرد. تیم های رباتیک مدارس علامه طباطبایی با انگیزه تر از هر سال پیچ ها را سفت می کنند، مدارها را سر جای خود نصب می کنند و کد می زنند چرا که اهمیت مسابقات آسیایی و امتیاز میزبانی ایران را درک کرده اند. تیم های رباتیک واحد میرداماد و واحد ادونس در لیگ های فوتبالیست شرکت می کنند. با چند نفر از اعضای تیم و مربی رباتیک آنها صحبت کردیم و از نحوه آماده سازی تیم ها و ربات های فوتبالیستشان پرسیدیم.
برای کسب مقام همدل شده ایم
«یاشار مقدم نژاد» دانش آموز ادونس دبیرستان دوره اول علامه طباطبایی – واحد آبشناسان که سال گذشته در واحد میرداماد تحصیل کرده و عضو تیم رباتیک این واحد بوده است. او به همراه «پارسا پردستان»، «ارشیا میرزایی» و «آرمین عظیمی» اعضای تیم رباتیک واحد میرداماد هستند که در لیگ فوتبالیست وزن آزاد پیشرفته شرکت می کنند.
یاشار می گوید: «دو سال است که در مسابقات فوتبالیست شرکت می کنیم. سال اول در مسابقاتی مانند فراکاپ و فرز کاپ شرکت کردیم و در لیگ سبک وزن مسابقات ایران اپن که فروردین امسال برگزار شد، ششم شدیم.»
او در مورد اردوی آماده سازی تابستان می گوید: « از اول مرداد کار روی ربات را شروع کردیم. در تابستان روی ربات قبلی کار کردیم اما برای مسابقات آسیایی ربات را از نو می سازیم.»
او هماهنگی اعضای تیم را بسیار می داند و می گوید: « سال سومی است که با هم کار می کنیم. هماهنگ هستیم و همدل شده ایم که یک مقام خوب در مسابقات آسیایی کسب کنیم. با تغییراتی که روی ربات اعمال کرده ایم این هدف دور از دسترس نیست.»
آیا فرق ربات سبک وزن و سنگین وزن فقط در وزن است؟
«پارسا سلامی» دانش آموز پایه هشتم میرداماد در تیم فوتبالیست سبک وزن پیشرفته عضویت دارد. او می گوید: «قبل از ورود به واحد میرداماد اصلا با رباتیک آشنایی داشتم. در کلاس های مدرسه همه چیز را یاد گرفتم و خیلی به این رشته علاقه مند شده ام.»
او فرق ربات فوتبالیست سبک وزن و سنگین وزن را توضیح می دهد: «فرق ربات فوتبالیست سبک وزن و سنگین وزن در محدودیت وزن و نحوه تشخیص توپ است. ربات سبک وزن سنسور دارد و به وسیله قطعه ای که در توپ کار گذاشته شده آن را پیدا می کند. اما ربات سنگین وزن دوربین دارد و باید توپ را از روی رنگش تشخیص دهد. محدودیت وزن ربات سبک وزن ۱۱۰۰ گرم است و محدودیت وزن سنگین وزن ۲۴۰۰ گرم است.»
ربات این تیم هنوز تکمیل نشده چون سنسور مورد نیاز آنها در بازار نیست. پارسا ادامه می دهد: «امسال روی ربات ها بلوتوث نصب کردیم که تعامل بین ربات را بهتر می کند. دو ربات با استفاده از بلوتوث می توانند جاهایشان را با هم عوض کنند.»
پارسا می گوید: «قصد داریم سنسوری روی ربات نصب کنیم که فاصله را هم تشخیص دهد و نزدیکترین ربات سمت توپ برود. این باعث می شود که ربات ها به هم برخورد نکنند. سال گذشته چند بار پیش آمد که جلوی دروازه خالی دو ربات به هم خوردند و نتوانستند توپ را گل کنند.»
«آرمین سوزنی» ،«امیر مهدی حسنی» و «آروین غفوریان» دیگر اعضای این تیم هستند.
ربات ها چطور فوتبال بازی می کنند؟
یکی دیگر از تیم های فوتبالیست سنگین وزن دبیرستان دوره اول علامه طباطبایی – واحد میرداماد تشکیل شده از «علی شکوهی»، «محمد رضا نجفی»، «نوید مظاهری» و «میکاییل خزائنی».
«علی شکوهی» دانش آموز پایه هشتم به نمایندگی از این تیم به خبرنگار سایت علامه طباطبایی می گوید: «سال گذشته کلاس های رباتیک را با یادگیری قطعات الکتریکی ساده آغاز کردیم. بعد در نرم افزارها ربات را طراحی کردیم و ساختیم. همان سال اول در مسابقات جونیور کاپ و ایران اپن در لیگ فوتبالیست وزن آزاد شرکت کردیم و تجربه کسب کردیم.»
او از نحوه رقابت ربات ها در داخل زمین می گوید. «در لیگ دانش آموزی فوتبالیست باید دو ربات آماده کنید. ربات ها دهانه دارند و باید به وسیله آن توپ را حمل کنند و به سمت دروازه حریف بروند و گل بزنند. اگر توپ را از دست دادند باید از دروازه دفاع کنند و اگر توپ به خارج از زمین رفت ربات ها نباید از زمین خارج شوند.»
شکوهی بخش مکانیک ربات ها نیز شرح می دهد: « بخش مکانیک ربات در طبقه اول از موتور و چرخ و شاسی تشکیل شده است. طبقه دوم برای سرهم کردن بعضی وسایل مانند شوتِر یا نگهدارنده توپ استفاده می شود.»
علی می گوید که مسابقات حرفه ای رباتیک را دنبال می کند و با هم تیمی هایش برای تماشا به چند مسابقه دانشجویی هم رفته اند تا برای آینده ایده بگیرند. «سال اول در مسابقات ایران اپن تجربه بسیار خوبی کسب کردیم. به نظرم اگر خیلی تلاش کنیم و به خوبی ربات را بسازیم قطعا بین تیم های اول تا سوم هستیم.»
میردامادی ها امسال حرفه ای تر و با دانش تر شده اند
«کامیاب یزدی» دانشجوی مکانیک دانشگاه امیرکبیر و مربی تیم های رباتیک واحد میرداماد است. او می گوید: «فعالیت ما از یکسال قبل شروع شد که مقدمات الکترونیک و مکانیک را در سال هفتم به این بچه ها آموزش دادیم.»
وی می افزاید: «وقتی به سطحی از دانش مکانیک، الکترونیک و کار با نرم افزارهای مربوطه رسیدند ربات های فوتبالیست را طراحی کردیم. طراحی های مکانیک و الکترونیک را خودشان انجام دادند. ربات های آنها حالا سرهم بندی شده و در حال برنامه نویسی برای ربات هستند.»
«بچه ها پارسال تازه کار بودند پس بیشتر وقت را صرف آموزش کردیم و در کنار آن در چند مسابقه برای کسب تجربه شرکت کردیم. آنها حالا حرفه ای تر و با دانش تر شده اند و ایرادهای کار خود را فهمیده اند.» یزدی با بیان این مطالب ادامه می دهد: «ایده های خودمان و بچه ها را روی ربات ها پیاده کردیم و طراحی جدیدی برای هر ربات در نظر گرفتیم که بتوانیم در مسابقات آسیایی بهترین نتیجه را بگیریم.»
او در مورد شانس کسب مقام تیم های فوتبالیست در مسابقات آسیایی می گوید: «این مسابقات در بالاترین سطح انجام می شود. تعداد تیم های حرفه ای معمولا در لیگ فوتبالیست بیشتر است و به آن بیشتر بها داده می شود. شرایط سنی شرکت کننده ها به گونه ای است که اکثرا دانش آموزان دبیرستان دوره دوم هستند. با این حال ما مقام های خوبی آورده ایم مثلا مقام سوم ایران اپن ۲۰۱۸ را در لیگ سنگین وزن گرفتیم.»
مربی رباتیک واحد میرداماد با توجه به نحوه آماده سازی تیم ها و شرایط ربات ها نسبت به کسب مقام توسط علامه ای ها خوش بین است.
اخبار پیشنهادی
سامانه مورد نظر خود را انتخاب کنید
