دبیر پایه چهارم واحد تهرانپارس: آموزش باید بار تربیتی داشته باشد

پریسا تاجیک، دبستان دخترانه علامه طباطبایی واحد- تهرانپارس در آستانه نیمه سال تحصیلی در گفت و گویی با خبرنگار سایت مجتمع فرهنگی، آموزشی علامه طباطبایی، از مهمترین دغدغه های دبیران مقطع ابتدایی می گوید و ارزیبای های کیفی و کمی را با هم مقایسه می کند.

خانم تاجیک، ارزیابی دانش آموزان ابتدایی چگونه است؟ آیا ارزیابی های کیفی به اندازه ارزیابی های کمی دانش آموزان را ترغیب به درس خواندن می کند؟

با توجه به سیستم ارزیابی توصیفی و قیاس فردی دانش آموز با خودش،  آموزگاران باید با جمع کردن مقدار قابل توجهی شواهد درباره افکار و مهارت های بچه ها به ارزیابی عملکرد پیشرفت دانش آموزان در درس ها بپردازند. بهتر است دانش آموزان را با ایجاد انگیزه، داشتن کلاس های پویا، دانش آموز محور و با توجه به استعدادها و توانایی فردی آنها به ترغیب به درس خواندن کرد. تفاوت شاخصی بین ارزیابی کیفی و کمی نیست. با روش تدریس های نوین و ایجاد انگیزش می توانیم بهترین بازده را داشته باشیم.

مهمترین دغدغه معلمان در آموزش به دبستانی ها چیست؟

یکی از دغدغه های مهم آموزش این است که تربیت باید در اولویت قرار گیرد یا آموزش. من معتقد هستم آموزش باید بار تربیتی داشته باشد. در این راستا نگاه معلم برای دانش آموز بسیار مهم است چرا که او بر مبنای رفتار و گفتار معلم آموزش می بیند. تربیت متوازن آموزش و پرورش بستگی به نوع رفتار و نگاه معلم دارد. شغل معلمی از حساسیت بالایی برخوردار است چرا که با روح و روان بچه ها سر و کار دارد. پس تربیت بچه ها مقدم بر آموزش است و باید با ظرافت خاصی صورت گیرد.

چه توصیه هایی به خانواده ها درمورد آموزش به دانش آموزان دارید؟

حضور در مدرسه، برقراری ارتباط نزدیک با کارکنان از جمله توصیه های ایشان در خصوص ارتقا آموزش است. همچنین پیشنهاد می شود از تدریس کتاب های درسی، قبل از تدریس و بعد از تدریس معلم خودداری شود تا دانش آموزان در فرآیند یادگیری دچار تعارض نشوند. از نوشتن تمرینات و تکالیف به عنوان کمک به دانش آموزان به خودداری نموده و فقط آن ها را راهنمایی نمایند.

والدین این اجازه را به فرزند خود بدهند که فکر کند، بنویسد، پاک کند، اشتباهاتش را کشف و اصلاح کند تا سرانجام یاد بگیرد. با این کار عضلات دست او تقویت شده و آمادگی کافی برای نوشتن در آینده را کسب می کند.

والدین توانایی و دانایی فرزند خود را را با همسالان و همکلاسی هایش مقایسه نکنند زیرا تفاوت های فردی بین آن ها وجود دارد. به فرزندان خود مسئولیت بدهند و در طول سال تحصیلی از روش تدریس معلم فرزندشان آگاه باشند و در تمرین و تکرار درس ها به منظور تثبیت یادگیری عمیق و معنادار به آن ها کمک کنند. هم چنین فرزند خود را به خواندن کتاب های غیر درسی و کمک آموزشی مرتبط با گروه سنی و پایه تحصیلی او تشویق نمایند.