فرمانیه رنگ و بوی مهر گرفت

هنوز تعداد زیادی از مسئولان و معلمان به مدرسه نیامده اند که پارسا به عنوان اولین دانش آموز در ساعت ۶:۱۵ صبح اول مهر ۱۳۹۷ وارد مدرسه می شود. او مدت زیادی تنها نمی ماند. به زودی بچه های دیگر هم از راه می رسند و از در ورودی مدرسه که با گل تزیین شده، از زیر قرآن کریم رد می شوند و قدم در مکانی آشنا می گذارند، دبیرستان دوره اول علامه طباطبایی – واحد فرمانیه.

در بدو ورود شیرینی و شربت، کام دانش آموزان را شیرین می کند و بعد سنگری که در حیاط ساخته شده توجهشان را جلب می کند. عکس شهدای ۸ سال دفاع مقدس و پرچم های عزاداری محرم، به آنها یادآوری می کند که برای آسایش آنها چه کسانی جان خود را فدا کرده اند. «اول مهر مقارن شده با هفته دفاع مقدس و ایام محرم. بسیاری از افراد هستند که پس از چند سال که از مرگشان می گذرد، یاد و نامی از آنها به جا نمی ماند.  اما نام، یاد و خاطره شهدای عاشورا و دفاع مقدس زنده تر از خیلی از زنده هاست، چرا که آنها تکیه گاه محکمی داشتند و برای هدف بزرگی از جان خود گذشتند.» این بخش آغازین صحبتهای ابوالفضل رستمی مدیر واحد فرمانیه در سر صف است.

فقط استعداد کافی نیست

واحد فرمانیه جایی است که ۳۰۰ دانش آموز مستعد در آن اولین قدم های پیشرفت را برمی دارند. مدیر واحد فرمانیه اما اعتقاد دارد که فقط استعداد برای موفقیت کافی نیست: «شما دانش آموزان برگزیده از بین تعداد زیادی متقاضی ثبت نام در مدارس علامه طباطبایی هستید. اما علت اصلی پیشرفت فقط تکیه به استعدادها نیست، بلکه باید تلاش و کوشش و استفاده از راهنمایی های دبیران و کادر مدرسه از آن چیزی که می خواهید فراتر بروید.» از صحبتهای پارسا هم پیدا است که امسال می خواهد تلاش و کوشش مضاعفی از خود نشان دهد. او می گوید: «می خواهم از همین شروع سال با جدیت درس بخوانم تا در آزمون های ورودی مدارس برتر تهران موفق باشم.» او برای پیشرفت عجله دارد، شاید به همین دلیل یک ساعت زودتر به مدرسه آمده است.

حضور دانش آموزان به مدرسه روح می بخشد

در مدت کوتاهی واحد فرمانیه پر می شود از دانش آموزان با لباس های فرم اتوکشیده و نو و کیفهای تمیز و صورتهایی خندان که دسته دسته دور هم جمع شده اند و خوش و بش می کنند. مدرسه بدون این صدا چیزی کم دارد. «روزهایی که دانش آموزان در مدرسه حضور ندارند مدرسه برای من و همکارانم خیلی سوت و کور و دلگیر است. هیاهو و رفت و آمد دانش آموزان به مدرسه روح می بخشد.» این را رستمی می گوید. مدرسه بدون حضور دانش آموز دیگر مدرسه نیست و فرقی با ساختمان مسکونی همسایه ندارد.

زنگ ورزش در روز اول مهر

بعضی از دانش آموزان با لباس ورزشی و کفش فوتسال وارد مدرسه می شوند. علی یکی از آنهاست. او می گوید: «از چند روز قبل برنامه روز اول مهر را به ما گفته بودند و می دانستیم که زنگ اول ورزش داریم.» او از این که روز اول مهر را با پرطرفدارترین زنگ مدرسه یعنی ورزش آغاز می کند بسیار خوشحال است.

فرمانیه ای ها راس ساعت ۷ صبح صف می کشند و پس از تلاوت قرآن و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران، مسئولان اجرایی و فرهنگی نکاتی را به آنها گوشزد می کنند. نکاتی که خیلی از آنها را در پایگاه تابستانی شنیده و اجرا کرده اند و با آنها آشنا هستند. روز اول مهر در اینجا شبیه به روز اول مهر که در ذهن خیلی از ما نقش بسته نیست. همه کارها بر طبق روال و با نظم انجام می گیرد. دانش آموزان به صف وارد کلاس ها می شوند. پارسا با چند نفر از همکلاسی های سال گذشته در لیست یک کلاس هستند و او از این بابت خوشحال است. آنها امیدوارند سال بعد در یکی از مدارس برتر دوره دوم علامه طباطبایی باز هم در یک کلاس باشند. حتی جای نشستن هر فرد با توجه به وضعیت آموزشی و رفتارش در پایگاه تابستانی مشخص شده است. البته چند نفری غر می زنند که چرا در کلاس دیگری نیستند یا چرا پیش دوستشان نمی نشینند اما می دانند که این چینش در نهایت به نفع خودشان خواهد بود.

کلاس ها شروع شده و بار دیگر سکوت به حیاط و راهروهای مدرسه برگشته است. اما این سکوت زیاد طول نمی کشد و دوباره صدای بچه های با انگیزه و باپشتکار در فضای مدرسه خواهد پیچید. این شروع یک سال تحصیلی دیگر است، سالی برای تعلیم و تربیت نوجوانان علامه ای که مدیر واحد فرمانیه در مورد آنها می گوید: «آنها ارزشمندترین سرمایه و اعتبار هر مدرسه هستند.»