پسرم انتقام باخت برادرش را گرفت!

«محمد شهباز زاده» پدر علیرضا و محمدرضا دو شرکت کننده غیر علامه ای در جام جهانی فوتبال رایانه ای است. او از صبح پنجشنبه در کنار پسرانش در سالن برگزاری مسابقات بود و با هیجان خاصی بازی های پسرانش را تماشا می کرد. علیرضا برادر کوچکتر در بازی دوم باخت و حذف شد اما محمدرضا تا نیمه نهایی همه بازی های خود را برد و در نهایت با یک باخت به مقام سوم مسابقات رسید.

آقای شهباز زاده، شما در طول مسابقات مانند نوجوانان شرکت کننده هیجان و استرس داشتید، چند وقت بود که این هیجان را تجربه نکرده بودید؟

من آخرین بار دو سال پیش در مسابقات فوتبال چمنی پسرانم این حس را تجربه کردم. البته در آن مسابقات مربی در کنار زمین بود و من حرفی نمی زدم اما در جام جهانی فوتبال رایانه ای خودم به نوعی نقش مربی را داشتم. در این مسابقات هیجان خیلی بیشتری را تجربه کردم. دوست داشتم محمدرضا به فینال برسد اما با یک گل اختلاف بازی را به قهرمان مسابقات واگذار کرد و به دیدار رده بندی رفت.

برگزاری مسابقات بازی رایانه ای در مدرسه برای شما سوال برانگیز نبود؟

ما چه بخواهیم چه نخواهیم زندگی دوم ما در فضای مجازی و برای نوجوانان در بازیهای رایانه ای می گذرد. ما هم نمی توانیم از آن فرار کنیم و باید کاری کنیم که بدآموزی های این فضا را به حداقل برسانیم. پس بهتر است که همراهشان باشیم تا سالم بازی کنند. برگزاری این مسابقه یک اقدام خوب برای رسیدن به این هدف بود.

جام جهانی فوتبال رایانه ای در تهران را چطور دیدید؟

مسابقات به موقع و در تعطیلات تابستانی و زمان اوقات فراغت بچه ها برگزار شد که نکته مثبتی بود. من در مجموع از ۲۰ نمره به برگزاری مسابقات ۱۸ می دهم چون همه چیز با نظم و به موقع برگزار شد و جوایز خوبی هم به نفرات برتر داده شد. به نظرم اگر سختی رقابت ها بیشتر بود بچه ها هیجان بیشتری را تجربه می کردند.

روز مسابقات برای پسرهایتان چطور گذشت؟

صبح روز پنج شنبه علیرضا پسر کوچکم بازی اولش را برد اما در بازی دوم باخت. همان بازیکنی که علیرضا را شکست داده بود به یکی از دوستان فرزندانم که در واحد پاسداران ثبت نام کرده برخورد کرد و او را هم شکست داد و در جدول به محمدرضا رسید. در آن لحظه محمدرضا به من گفت که حتما باید این بازیکن را ببرد تا هم به جمع ۳۲ نفر برتر صعود کند هم و انتقام این شکست ها را بگیرد. همینطور هم شد و او تا نیمه نهایی پیش رفت.